به امید نگاهت ایستادن
کهن ترین احساس من به تو
هر چند چروکیده و سالخورده شده
اماخیال مرگ ندارد
دل خوشم با غزلی تازه، همینم کافی ست
تو مرا باز رساندی به یقینم. کافی ست!
قانعم، بیشتر از این چه بخواهم از تو
گاه گاهی که کنارت بنشینم کافی ست!
تمومه عمر آوازم دیگه خاموشه خاموشم
نمیری هرگز از یادم من از یادت فراموشم
شروع رفتنت بی من شروع شعر اندوهه
بدون بعد از تو یاد تو برام سنگین تر از کوهه
چقدر دلم هوایت را می کند
حالا که دگر هوایم را نداری...!
وقتی خداحافظی میکنیم
چــه انـرژی عـظیـمی مـی خواهـد کـنترل اولین قـطره اشک بـرای نـچکیـدن...
در سیــــنــه ی من خیمه ی آشوب نزن
بر کوزه ی من تهمت مشروب نزن
بی شیله ترم از آنچه در خاطر توست
در هر گذری زاغ مرا چوب نزن
ای که قلبم را شکستی آشنایم صبر کن
موج طوفانزای دریای وفایم صبر کن
ای غزالم صبر کن از من چرا رم می کنی
رم نکن ای بی وفا من آشنایم صبر کن
آیینه ی اتاقت را با آیینه ی اتاقم عوض می کنی؟!...
این که فقط من را نشان می دهد
بهار من مرا بگذار و بگذر
رهایم کن برو دلدارو بگذر
من عادت می کنم اینجا به غمها
مرا پر کن از این اجبارو بگذر
به امید نگاهت ایستادن
به روی شانه هایت سر نهادن
مرا خوشتر از این آرزویی نیست
دهان کوچکت را بوسه دادن
شبی ساقی ز من پرسید که جانا آرزویت چیست؟
بگفتم :شادی دوستم که جز او آرزویی نیست.
این بار تو بگو که
"دوستت دارم"
نترس..........
من آسمان را گرفته ام که به زمین نیاید
گیرم که مرا جواب کردی خوش باش
تهمت زدی و خراب کردی خوش باش
آن روز که با خودت گلاویز شدی
گر آینه را مجاب کردی خوش باش
دلتنگی ...
اشک ....
فاصله ....
بی وفایی....
تعریفش فقط دو حرف است "تـــو"
اگه تو کوچه پس کوچ هاي دلم گم شدي.دنباله کسي نگرد که آدرس بهت بده چون غير از تو کسيي اونجا نيست
به من ميگفت : آنقدر دوست دارم که اگر بگويي بمير مي ميرم . . . باورم نمي شد . . . فقط براي يک امتحان ساده به او گفتم بمير . . . !اما سالهاست که در تنهايي پژمرده ام کاش امتحانش نمي کرد م.
دست بر عکست زنم ترسم که قابش بشکند
قاب عکس توست اما شيشه ي عمرمن است
دست بر مويت زنم ترسم که تارش بشکند
تارموي توست اما ريشه ي عمر من است
آبی تر از آنیم که بی رنگ بمیریم
از شیشه نبودیم که با سنگ بمیریم
تقصیر کسی نیست که اینگونه غریبیم
شاید که خدا خواست که دلتنگ بمیریم
از تمام دنيا فقط چشمهايت را خواستم ! مثل آسمون آبی از همه ی دنیا آیا سهم زياديست از دنيا؟
لذتي که در فراق هست در وصال نيست چون در فراق شوق وصا ل هست ولی در وصا ل بيم فراق.
اگر رفتم تو يادم کن. اگر مردم تو خاکم کن. اگر ماندم در اين دنيا، به مهر خود تو شادم کن .
اگه یه روز نتونستی گناه کسي رو ببخشی از بزرگيه گناه اون نيست از کوچيکيه قلبه تو
كاش 1000 بار نوشتن دوستت دارم جريمه ي مدرسه ام بود
وقتی بهم گفتی تا آخر عمر باهاتم تازه فهمیدم که چرا میگن دنیا دو روزه.
وقتی بهم گفتی اندازهی یه دنیا دوستت دارم تازه فهمیدم که چرا میگن دنیا کوچیکه.
می دونی لذت زیر بارون قدم زدن چیه؟ اینه که کسی اشکاتو نمیبینه!
خدايا به من توفيق:
عشق، بي هوس
تنهايي ، در انبوه جمعيت
دوست داشتن ، بي آنکه دوست بداند،عطا کن.
به چشمانت بياموز که هر کسي ارزش ديدن ندارد....
به دستانت بياموز که هر گلي ارزش چيدن ندارد....
به قلبت بياموز که هر بي سرو پايي در ان جايي ندارد....
به دلت بياموز اگه روزي تنها ماند طلب عشق زهر بي سرو پايي نکند ....
اگر كسي را دوست ميداري تركش كن. اگر قسمت تو باشد باز ميگردد. اگر هم باز نگشت يعني به تو تعلق نداشت. پس همان بهتر كه رفت...
****************************
در اين دنيا هر کسي يه نيمه گمشده داره که فقط لايق همونه پس سعي نکن در ساختن
v c
تعداد صفحات : 2
